KOŞUKLAR 2

Yahut bir gürültü denilebilirdi o ademe yalnızca.
İçimi kısa yoldan sürgüne gönderen,
Sürgünü bir ömür çektiren bir gürültü.

Aynı kuşların katlini vacip kılan bir havai fişek gibi.
Ötekiler mutluyken,
Kuşun nefesinin kesilmesi.

Kuş olmak, gürültüye kurban gitmek.
Gürültü olmak, katil olmak umursamazca.

Koşuklar

                 Gece

Ruhundan çıkartmalı geceleri 

Gözlerine perde çekmeli batıdan batınca güneş,

Gülüşünü solduruyorsa o kahpe geceler, 

Bir ihtilal yapmak farz olur bana.

Bir ihtilal yapıp ayı, yıldızları ve göğü  indirmeli,

Yerin en dibine.

İhtişamlı geceler senin kabusuna  mahal veriyorsa eğer,

Attım, sildim aklımda ki tüm güzel geceleri!

Sensiz en kadim geceyi neyler ki şu can-u halim?

Sen varken teni yakan güneş ferahlatmaz mı beni?

Sen yanımda iken geceleri gündüze bağlamak yapılan en kutsal iş olmaz mı?

Ah, ciğerime dolan en uzun nefes,

Ah, kalbimde hüküm süren en güzel hükümdar,

Gülüşünün katlini vacip kılan her gece ile sürecek olan düşmanlığım var. 

Bırak ben kaybolup yok olayım gecenin zifrinde,

Yeterki ruhunun güneşi her daim sarmalasın seni. 

SümAy